Snoopy

Hij is natuurlijk niet meer dan een keiharde karikatuur, onze Snoop Dogg, die eigenlijk Calvin Cordozar Broadus heet. Trekt volle zalen omdat hij vroeger een van de eindbazen van het spelletje was, maar dat is hij natuurlijk allang niet meer, met J. Cole, Kendrick, Drake en al die anderen. Tegenwoordig is Snoop vooral professioneel blower en professioneel beroemdheid, een figuur om wie iedereen lekker hard kan lachen als hij weer van die poeplollige dierenfilmpjes inspreekt, of als hij weer in het nieuws is omdat hij dingen doet die beroemdheden doen. Hi hi hi ik wil in MasterChef hi hi hi ja maat, heel erg gangster. Een Amerikaanse Ferri Somogyi, met alleen maar goede tijden. Tussendoor rapt-ie nog een beetje: Missionary, z'n twintigste. Van al die shit die hij hiervoor draaide kun je minstens de helft wegpleuren, maar deze is gelukkig wel weer interessant, want hij werkt voor het eerst sinds z'n debuut Doggystyle (1993) weer samen met Dr. Dre. Vermakelijk ook de samenwerking met Sting, maar verder moet-ie maar eens stoppen met die softdrugs. GeenStijl oordeelt: drie van de vijf wietjes 🌿🌿🌿

Een: winnaar

Weinig nieuwe muziek deze vrijdag in verband met Black Friday en strategische planning richting de feestdagen enzo, maar toch één fijne lading zonneschijn: van Sticks, die eigenlijk Junte Uiterwijk heet. Onofficieel burgemeester van Zwolle, flowkoning, woordkunstenaar en ongekend talent, die ook gewoon een volwassen publiek in plaats van alleen maar gierende meiden van dertien aanspreekt. Er is echt helemaal niemand die jaar in jaar uit op allerlei manieren en in allerlei formaties alle grote tenten op de festivals laat ontploffen met polderrap, behalve deze knakker. Laat u niks wijsmaken door Lil Autodeurtje en die gozer die met de dochter van Ronald de Boer knalde. De Nederlandse rapgame wordt gerund door Sticks, die een nieuw album uitbrengt met samenwerkingen met de fenomenale winnaar Rico, Fakkelbrigade en Kubus. Het gaat over het verlies van z'n moeder 'en het verwerken daarvan'. Gaat dat zien gaat dat zien makkers. Jawel.

Luister

Verreweg de gaafste en muzikaal interessante gast van de Lage Landen: Maarten Devoldere, die al geweldig is als Balthazar maar nog veel geweldiger is als Warhaus. Het nummer Love's A Stranger is een regelrechte klassieker, de plaat Ha Ha Heartbreak fantastisch, en nu heeft-ie weer een nieuwe plaat: Karaoke Moon. Het wordt echt steeds beter en broeieriger en gaver met deze gast, al is het misschien ook omdat we hem in Nederland wat minder zien - de Directisering van figuren in de polderpop is echt niet te harden. Verder nog veel meer toffe nieuwe muziek deze week en dat heeft allemaal te maken met de naderende feestdagen: Marilyn Manson, Father John Misty, Coward Brothers (= Elvis Costello & T-Bone Burnett), Michael Kiwanuka en meerrrrr.

Luister

(In Den Haag zijn ze lekker aan het eten/wachten op Omtzigt, dus is er tijd voor: MUZIEK)

De nieuwe Linkin Park is vandaag uit en niet dat we niet naar vrouwen luisteren - doen we thuis namelijk ook heel goed - maar Linkin Park was Chester Bennington, nee, Linkin Park ís Chester Bennington. We slaan helaas over. Dan een waardigere reden om muziek te luisteren. In de stijlloze mail: "Vorig jaar overleed onze reaguurder Asteroid aka Tony Leeuwenburg, aka Tony Slug. Hij vertelde geregeld over rockers waar hij mee gespeeld heeft en bleek dus een grote naam in de scene van punk en garagerock. In het café heeft hij verteld met een groot project bezig te zijn, helaas overleed hij aan kanker. Het materiaal was grotendeels klaar en is als Tribute uitgegeven." Werd ook al over gepraat in dit topic destijds - Tony Slug was (en is nog steeds) een icoon in het wereldje. Als punk- en hardcorepionier bij Nitwitz en BGK, met garagerock supergroup The Hydromatics tot aan z'n eigen projecten Loveslug en The Tony Slug Experience. Punkrock was onze eerste grote liefde - en Tony Slugs laatste. Weliswaar is de plaat een paar maanden oud, maar niet minder rockend. Rock in Heaven, Tony. Meer nieuwe muziek na de klik.

En meerrrrrr heerlijke herrie in muzikaal StamCafé

Vorige week gemist maar vandaag dan toch: prachtige nieuwe muziek van extreme koning Mount Eerie, alias Phil Elverum, bekend van het verdrietigste album ooit: A Crow Looked at Me. Minimalistische lo-fi, geschreven over de dood van zijn vrouw, in de kamer waar ze stierf, op haar instrumenten, en alles is janken en verdrietig en driewerf kudt en leefde ze nog maar en had ik maar dit en dat gedaan. En nu de boel toch in de fik staat is er Night Palace, een knetterdikke dubbelaar, waar plots weer ruimte is voor hoop. Jank uw ogen eruit, koop die knakker. Ook plots uit: The Cure, ook al vorige week. Is er déze week dan nog een beetje opbeurende muziek na deze nacht van de Jodenhaat? Nee hoor!
NB: Heeft u wel verstand van muziek maar lukt het u niet te reaguren onder dit topic. Dat kan kloppen: StamCafé is Premium Only want wel zo gezellig. KOM OOK BINNEN.

Luister

Een klaagzang op de staat van ons geluk - onze muzikale staat. Wat komt er toch: een ongelooflijke hoeveelheid TROEP uit. In alle genres, maar vooral indie. Troep. Deze week nieuw in de schappen Underworld, gaaf maar moet je helemaal niet luisteren op plaat maar gewoon lekker in de rausbunker, en Pixies. Eind jaren 80 en begin jaren 90 megagroot (Where is my mind, Here comes your man, Hey, enz.) en daarna was Frank Black / Black Francis toch vooral gaaf als-ie mocht opdraven bij Placebo. De rest van de nieuwe muziek deze week, onder de klik, achtereenvolgens: interessant (okee), over datum, saai, saai, hysterisch, zzz, saai, leuk voor op Sleazefest, tsja, gaap, gaap, gaap, wel okee, gaap, ellende, gaap, afgrijselijk, gaap, tsja, meh, gaat, vreselijk, wel aardig, tsja en dan nog een lading gare metal. Doe het er maar weer mee!

Luister maar weer

Sorry makkers, we zijn afgehaakt. Het gaat niet meer. Wel geprobeerd, muzikaal te veel geëvolueerd. Onze 'jeugd' luistert naar Rüfüs du Sol en van die andere festivalbangers waarbij je een paar pillen in je mik moet gooien (Fred again als afsluiter op Lowlands, bijvoorbeeld) en daar krijgen we echt de kriebels van, maar deze belegen boomerpunk van The Offspring is ook wel écht passé. Die was sinds Conspiracy of One (2000) al passé en nu zijn we 24 jaar en een heleboel vreselijke muziek verder. Light it Up van het nieuwe album Supercharged, prima nummertje, lalala leuk hoor The Offspring, en voor de échte fans is het vast geweldig, maar zijn er nog lezers of reaguurders die dit ironieloos en voor de lol kopen en gaan luisteren? We slaan een keertje over. Meer nieuwe muziek na de klik!

En meerrrr, luister maar

Toegegeven, we luisteren hier op GSHQ weleens hiphop, maar eigenlijk nooit soul of R&B of aanverwante stijlen, voornamelijk omdat het meestentijds simpelweg heel erg flauw en allround geen zak aan is. Maarrrr: Leon Bridges heeft ons toch een stem als een slagroomtaart om op te vreten! Hij was al heel erg lekker in die crossover met Khruangbin, is ook gewoon heel erg fantastisch in z'n eigen werk. Lang nagedacht over de naam van z'n nieuwe plaat en dat is geworden: LEON. Meer nieuwe muziek onder meer van Jake Bugg, een van de miljoen nieuwe Bob Dylans op de wereld, alleen is hij helemaal geen nieuwe Dylan, maar gewoon een gezellig gappie met een gitaar. Voorts is er een nieuwe van The Smile (van Thom Yorke van Radiohead) én een nieuwe plaat van Coldplay, maar daar gaan we niet naar luisteren, we gaan nog liever in Beiroet wonen.

U luistert maar weer

Een nieuwe plaat van onze favoriete chagrijn, Van Morrison, die er de laatste jaren bijstaat of hij liever z'n eigen kop eraf schiet dan dat hij nog wat langer op het podium moet staan. Is allemaal niet heel erg nieuw materiaal want het meeste is opgenomen in 2014 en een aantal nummers in 2018 en 2019. "This album represents a small percentage of the huge amount of unreleased material we are hoping to roll out in the near future, rather than letting it gather dust in some archive." Eentje voor de fans dus, want de meesten van ons zijn na 1979 (Into the Music) wel afgehaakt. Het schiet ook alle kanten op - onze favorieten natuurlijk de twee heerlijke duetjes met ongelooflijke koning Willie Nelson. Meer nieuwe muziek deze week: Soul Asylum, van Runaway Train, klinkt stiekem best geinig, en natuurlijk weer een bootlading troep. PS. Nick Cave, iemand?

Luuster'n

Eeuwig supertalent Conor Oberst van het bandje Bright Eyes zou van alles worden: de nieuwe Bob Dylan (daar zijn er sowieso heel veel van), de nieuwe Elliott Smith, de nieuwe Tim Hardin, de nieuwe Jason Molina, enzovoorts, maar hij is het allemaal niet. 'Lifted or The Story Is in the Soil, Keep Your Ear to the Ground' (2002) was een soort van meesterwerk en daarna hield het wel een beetje op met de meesterwerken, hoewel 'I'm Wide Awake it's Morning' (2005) met Lua en First Day of My Life twee megahits had, en nu is hij 44 jaar en mogen we 'm geen talent meer noemen. Desalniettemin: gooit u Samantha lekker op de bank met een Valpolicella Ripasso (laat u niet vangen door Amarone-snobisme) en zet dat larmoyante videoclipje op: geheid tongen! Welnu, Bright Eyes heeft een nieuwe plaat. Her en der rocky (hij doet ook aan punk in Desaparecidos) en met meer toeters en bellen dan we van 'm gewend zijn, maar toch ook breekbaar en poëtisch en keihard janken omdat de havermelk in de koelkast weer eens op is. Mooi duetje ook met die dude van The National in 'The Time I Have Left'. Meer nieuwe muziek deze week: baasje Jamie xx, Fidlar, Katy Perry en een hoop metal.